Zo simpel kan het soms zijn om een strip te omschrijven, gewoon wondermooi. Dagboek van een maankind is zo'n album. Schrijver Joris Chamblain en tekenaar Anne-Lise Nalin vertellen het ontroerende verhaal over Morgane en Max, een maankind.
Dit is zo'n strip dat je niet vaak tegenkomt: je moet het gewoon lezen!
Het album vertelt over de aandoening Xeroderma Pigmentosum (XP), een zeldzame erfelijke huidziekte. Omdat mensen met XP, uv-licht strikt moeten vermijden en vooral 's nacht naar buiten kunnen, worden ze maankinderen genoemd. Blootstelling aan uv-stralen kan tot huidtumoren leiden.
Aan het begin van het album ontmoeten we Morgane, een meisje van 16, ze is net met haar ouders en haar broertje aangekomen in hun nieuwe huis. Wanneer ze in haar kamer dozen uitpakt, vindt ze toevallig een dagboek achter de radiator. Het werd geschreven door Max, een jongen van zeventien die enkel heel goed beschermt overdag kan buitenkomen.
Hoewel Morgane in het begin van het verhaal nogal slecht gehumeurd was geraakt ze volledig gefascineerd door de jongeman, maar ook erg ontroerd door de beproevingen die hij dagelijks doormaakt. Uiteindelijk zal ze zelfs wat verliefd worden op de schrijver van het dagboek. Ze wil Max hoe dan ook dolgraag ontmoeten. En waar beter van start te gaan als vrijwilliger bij een opvanghuis voor maankinderen.
Joris Chamblain (Enola, Het dagboek van Cerise en Heksengrietjes) heeft een goed opgebouwd scenario dat onberispelijk en meeslepend is. Het is ontzettend aangenaam om te lezen. De personages zijn vertederend, gevoelig en erg menselijk.
De tekeningen zijn subliem, fijn, delicaat en met veel aandacht voor details. De kleursfeer is zeer uitgebreid en de blauwachtige tinten van de nacht vormen een tegenwicht tegen zijn warme en zachte kleuren. De tekeningen van Anne-Lise Nalin zijn realistisch in hun cartoonheid.
Dagboek van een maankind is een wondermooie strip die u gelezen moet hebben. Het geeft inzicht in een aandoening waarvan je misschien al weleens gehoord hebt, maar eigenlijk niets van weet. Na het lezen kan je je voorstellen wat een maankind en hun familie doormaakt.
Na het lezen moest ik denken aan een ontwerp voor ene poster dat ik een tijdje geleden maakte over de maan:
Boekgegevens:
Afbeeldingen cover en strook: ⓒ Kennes, 2021. Posters: ⓒArtistieke Bizon, 2020-21.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten