zondag 19 juni 2016

Waar de bomen slapen

Een tweede samenwerking tussen scenarist Pierre Boisserie en tekenaar Nicolas Bara is een feit. Hun eerste album Le chant des Malpas is nooit in het Nederlands verschenen en dus heeft Dargaud met Het Slapende Woud een primeur. Het resultaat is een mooi album en een fantastisch verhaal met een donker kantje.
Door Elias Jonkers.

Voor zover wij weten is Het Slapende Woud het tweede album op de lijst van de Franse tekenaar Nicolas Bara, die vooral freelance werkte als concept artist en character designer voor videogames. 
Scenarist Pierre Boisserie is bij ons minder onbekend. Hij is de scenarist van reeksen als De Bank (ook bij Dargaud, deel 5 verschijnt in september), Flor de Luna (Glénat), Reiziger (Glénat) en Wolf (Daedalus). Boisserie weet hoe hij een verhaal moet vertellen en weet met Het Slapende Woud een sterke setting neer te zetten. Het tekenwerk van Bara past perfect bij de sfeer van het verhaal.


We zitten in New England, 19de eeuw, waar in de bossen een 'hospitaal voor vrouwen en kinderen' staat. Alleen zijn de vrouwen door de jaren heen verdwenen en is het een weeshuis geworden. Om middernacht gebeuren er vreemde zaken met de kinderen in het hospitaal. 
Zo vreemd, dat het Openbaar Ministerie van Geheime Zaken twee agenten stuurt om het mysterie te onderzoeken. De agenten ontdekken dat een oud druïdisch ritueel en de moord op de druïden door Romeinen iets met de gebeurtenissen in het heden te maken hebben. 


De twee agenten, de stramme gentleman Casimir Dupré en de bevallige Artemis d' Harcourt, zijn vermoedelijk twee bekenden van elkaar, want wanneer hun leven aan een zijden draad lijkt te hangen, verklaren ze elkaar hun liefde. Zo wordt een fantastische thriller ook een liefdesverhaal. 
Het verhaal heeft qua sfeer wel iets van een gothic novel uit de Victoriaanse tijd; het paranormale en het romantische maken van Het Slapende Woud een klassieke fantasy thriller. En de periode, de 19de eeuw, is altijd een goede keuze om dit soort verhalen in te situeren. 

Het onderzoek van Casimir en Artemis in het bos bij de eeuwenoude eiken doet ons denken aan een scene uit Tim Burton's Sleepy Hollow uit 1999. Bara zelf ziet Burton en Sleepy Hollow dan ook als een grote invloed in dit werk. 
En we moeten eerlijk toegeven: we zien Tim Burton van Het Slapende Woud wel een griezelige, maar toch meesterlijke film maken zoals alleen Burton dat kan. De titel The Sleeping Woods klinkt ook wel aanlokkelijk. We zien Johnny Depp wel in de rol van Casimir, of toch eerder de excentrieke dokter? 

De paranormale activiteiten storen niet in het album omdat ze tot het minimale zijn herleid. De focus ligt op het onderzoek van de twee agenten. Grafisch is het verhaal heel sterk neergezet. De decors zijn goed uitgewerkt - zelfs bijna gezellig - en de personages springen van de pagina's. 
De stijl die Bara hanteert kunnen we omschrijven als rond, gemoedelijk, bijna mollig met dikke lijnen maar toch ook elegant en soepel. Bara maakt veel gebruik van close-ups die de expressiviteit van de tekeningen accentueren. De cover is een heel sterk beeld: het contrast valt op en de compositie spreekt aan. De paneelranden passen helemaal binnen het geheel en bij de stijl van Bara: geen mooi strak afgemeten, eentonige rechthoekjes, maar losse randen. De sterke compositie, zowel in de panelen als de pagina's, wijzen op een beheersing van het striptekenen. 


Eén kleine suggestie om over na te denken: zou het verhaal niet sterker geweest zijn als het bijschrift op de eerste pagina er niet stond? Want de tekst in dit bijschrift is niet echt van belang. We lezen namelijk de tekst al op de gevel van het gebouw in het tweede paneel. Dat maakt dat de woorden in het eerste paneel overtollig zijn. Een woordloze eerste pagina om de sfeer helemaal op te snuiven was perfect geweest. 

Pierre Boisserie geeft ons een mooi verhaal dat wat van alles heeft: fantasy, thriller, liefde en humor. Het Slapende Woud is een mooie samenwerking tussen scenarist en tekenaar en past perfect bij het groeiende talent van Nicolas Bara. Dat maakt van deze eerste Nederlandse vertaling van dit superteam een perfecte symbiose tussen woord en beeld. 
Hopelijk blijft Bara na deze vertaling niet langer een nobele onbekende, maar een nobele bekende striptekenaar. Want de tekeningen van Bara moeten gezien worden en Boisserie moet gelezen worden!

Boekgegevens;
Pierre Boisserie & Nicolas Bara, Het Slapende Woud, Dargaud, ISBN 9789085584353 (16,95)








Geen opmerkingen:

Een reactie posten