Door Sien Vrolix
Lees ook onze review van Zon!
Hoe is het album ontstaan?
Ik zou
bijna zeggen: per ongeluk, maar dat klopt niet helemaal. Ik wilde vooral mijn
inkttechniek oefenen. Ik wilde de losheid die ik in het potlood had, ook in
mijn inkt hebben. Ik had daar al wel aan gewerkt, maar ik merkte toch dat ik
verkrampte terwijl ik aan het inkten was. Ik wilde mijn techniek oefenen in een
verhaal en had nog twee pagina’s strip uit 2010 waar ik een langer verhaal van
kon maken. Zo is eigenlijk Zon ontstaan.
Ik ben op zoek gegaan naar een uitgever en zo ben ik bij Ballon Media terechtgekomen.
Op dat moment had ik nog maar 27 pagina’s en dat is natuurlijk te kort, dus heb
ik het verhaal verder uitgebreid in een groter geheel. Al schrijvend en
tekenend kwam ik tot een verhaal.
Welke materialen en technieken heb je gebruikt?
Gewoon een
inktpen op papier met een linnenstructuur, dat is wat je eigenlijk gebruikt
voor acryl en olie. Ik vind het leuk om er dan juist met inkt op te werken, dat
geeft een hele mooie structuur. De inkleuring heb ik digitaal gedaan.
Dit is de eerste keer dat je zowel de
tekeningen als het verhaal hebt verzorgd. Hoe ging dat precies in zijn werk?
Ik merk bij
mezelf dat het verhaal zich ontwikkelt wanneer ik aan het tekenen ben. Ik kan
op voorhand wel bedenken hoe het ongeveer gaat lopen, maar als ik aan het tekenen
ben, kom ik ook op ideeën. Alleen maar met woorden bezig zijn, dat houdt voor
mij op een gegeven moment op. Maar als ik aan het tekenen ben, zie ik veel meer
voor me hoe dingen kunnen lopen, of welke acties de personages kunnen
ondernemen. Zo ontwikkelt een verhaal bij mij. Daarna moet ik het ook wel op
papier zetten, vooral de dialogen, want anders vergeet ik dat weer.
Hoe lang heb je aan deze strip gewerkt?
Ik ben
ongeveer driekwart jaar vrijwel continu bezig geweest met Zon.
Wie zijn je grote voorbeelden?
Ik heb wel
veel voorbeelden, maar bijvoorbeeld Cyril Pedrosa (Eenzame harten) vind ik heel goed. Er is ook
een Duitse tekenaar, Erich Sokol, die hier niet erg bekend is, maar die ik qua
lijnvoering en kleuren erg goed vind. Een tekenaar die ik in mijn jeugd heel goed
vond, Jan Sanders, was vooral reclametekenaar, maar die had ook een lekker
losse stijl op vlak van lijn en inkleuring. Gipi vind ik ook heel goed. Marc Hendriks vind ik ook heel mooi werk maken. Zo zijn er nog wel een paar.
Voor wie heb je dit album gemaakt?
Daar heb ik
nog niet eens over nagedacht! Ik denk voor de liefhebber van donkere verhalen.
Het is een beetje de sfeer van Tim Burton, die voor mij ook een inspiratiebron
is. Dus is het voor de lezer die houdt van dergelijke donkere verhalen, waar
toch onverwachte dingen in zitten.
Het verhaal speelt zich af in de jaren ’50. Is
er een reden waarom je voor die tijdsperiode hebt
gekozen?
Die periode
van wederopbouw na de oorlog vind ik heel interessant, hoe je jezelf oppakt en
weer gaat ontwikkelen, maar ook die hele nieuwe vormgeving en ideeën die
daarbij kwamen kijken. Ik heb ook specifiek naar kleurstalen gezocht om de
kleuren uit die tijd te kunnen gebruiken.
Door wie liet je je inspireren voor de
personages en het verhaal?
Het hele
verhaal is eigenlijk ontstaan omdat ik zelf een voorkeur heb voor dergelijke
verhalen in boeken of films, zoals de films van Tim Burton. Ik hou heel erg van
dat soort verhalen, dus kwam daar ook mijn inspiratie uit voort. Het was iets
dat sluimerde en zich ontwikkelde tot het moment daar was om het te doen. De
ruimte was er, de tijd was er en de zin was er om het te doen.
Tim Burton verwerkt vaak elementen uit zijn
eigen leven en kindertijd in zijn werk. Was dat voor jou ook het geval?
Hier zitten
natuurlijk ook wel mijn eigen kindergevoelens in. Het is absoluut niet
autobiografisch, maar het zijn uitvergrote dingen. Als kind wilde ik dingen
ontdekken en dan kreeg ik soms de schuld als ik iets kapot had gemaakt. Dat was
niet schering en inslag, maar af en toe gebeurde het toch dat ik uit
nieuwsgierigheid dingen openschroefde, ergens op tekende of iets uitsneed om er
iets anders van te maken. Dat werd niet altijd gewaardeerd. Dat kleine gegeven
heb ik uitvergroot in het personage Lucien, die voor zijn moeder nooit iets
goed kan doen. Mijn eigen moeder is gelukkig compleet het tegenovergestelde van
de moeder van Lucien!
Wat mogen we in de toekomst nog van jou
verwachten?
Zon heeft een open einde en ik ben al bezig met
het vervolg daarop te ontwikkelen. Ik hoop dat dit ook uitkomt en dat het gaat
bevallen. Verder heb ik nog een ander idee dat ik aan het ontwikkelen ben. Ik kan
niet met zekerheid zeggen wat er precies wanneer zal gepubliceerd worden, maar
ik blijf sowieso wel gewoon verhalen maken.
Bedankt voor het interview!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten